Deze installatie heb ik in de enorme Zuiveringshal van het Westergasfabriek terrein gebouwd. Mijn uitgangspunt was om een industrieel bos te maken van grijze kokers. Het werk is hierna geëvolueerd naar de Machinekamers (1 t/m 4).

Je betreedt een donkere ruimte. De verlichting die aanwezig is, is veranderlijk: er zijn verschillende lichtbronnen in de ruimte, die onregelmatig aan en uit gaan, sommige ervan bewegen. Het is er nooit volledig duister. De ruimte is begroeid met grijze buizen: levende ‘bomen’, met een levend element (beweging door elektriciteit) die lucht blazen in een bolvormige kruin, en dode bomen met grillige takken. Er staan ook losse vormen in de ruimte, rotsformaties waarop het mogelijk is om te zitten. Uit verschillende buizen komt geluid of lucht geblazen. Het aanwezige geluid in de ruimte klinkt mechanisch en elektronisch: het zijn van oorsprong van vogelgeluiden, maar vervormd door kleine eenvoudige ingrepen als vertraging, omkering, vermenigvuldiging en herhaling.A mutant industrial landscape as interior

The once functional pipes that were a vital part of a system, the inconspicuous arteries of a building, have made a metamorphosis. The pipes have changed from non-living objects into independent entities: they have broken free from their functionality and started growing on own accord with supernatural strenght (similar to Darwin’s theorie of ‘survival of the fittest’). Because of the sometimes capricious forms they take on, contradictory to the industrial and functional seeming character of the material, an atmosphere is created of an experiment that has gone way out of control: the material has come to life and has transformed into an artificial grey tubular Frankenstein-like landscape, or interior. Just like the monster of Frankenstein there is a conflict within the character of the work: in one way it is a freaky sinister experiment, with a grim and uncertain element, that has gotten out of hand, in another way its a very still, peaceful, friendly grey slowly growing landscape in which you can wander.

The Forest: You enter a dark space. The present light is changeable: there are different lightsources that go on and off irregularly; some even move. It is never completely dark. The space is overgrown by grey drainpipe-like pipes. Some are branched, some grow like trees. (There are two types of trees: live ones, with huge latex balloons on top, fed with air by a machine under the trunk, and dead trees that have fickle branches.) Then there are a couple of rock-like formations on which you on one side can sit and the other can enter. The sounds you hear in this forest are composed and deformed using birdsongs, with irregular climaxes. The deformation is made by simple interventions like reduction of speed, reverse, multiplication and repetition of the sounds.